برای اکثر ما ، توصیف یک سبک داخلی به عنوان مدرن یا مدرن می تواند مملو از سردرگمی باشد ، به خصوص اگر شما از تفاوت های این دو مطلع نیستید. چه کسی؟ مگر در مواردی که به نوعی هنر ، تاریخ یا فرهنگ را مطالعه کرده باشید ، احتمال دارد کلمه "مدرن" و کلمه "معاصر" را بشنوید و فکر کنید یکسان است. به طور خلاصه ، یک اصطلاح مربوط به یک جنبش طراحی تاریخی است و دیگری صفتی است که برای تعریف یک سبک استفاده می شود. تأكید واقعاً این است كه آیا ما از واژه "مدرن" یا "مدرن" نیز استفاده می كنیم ، فقط برای پرتاب یك حرف دیگر. بنابراین می خواهم به شما کمک کنم تا کمی آن را خراب کنیم ، به برخی مقایسه ها از طریق قطعات مبلمان نمادی نگاهی بیندازید و مفهوم این دو را کمی خوش ذوق تر کنید. دفعه بعد که وارد آن سالن مبلمان مبلمان طراح می شوید ، صحبت می کنید و تصمیمات آگاهانه ای می گیرید.

روشنایی جنبش مدرنیستی (حدود 1950-1918) منحصراً در مورد شکل و عملکرد بود. این یک جشن پیشرفت در تکنولوژی با انقلاب صنعتی و از همه مهمتر هنر فولاد لوله‌ای بود. برای اولین بار ساختارهای فولادی خمیده را در معماری و طراحی صنعتی دیدیم. جنبش مدرنیستی همچنان الهام بخش از طراحان معاصر مانند گروه اوی است. نور آویز Spun ، که در اینجا به نمایش گذاشته شده است ، ترکیب کاملی از خطوط تمیز و شکل های فولادی خمیده است که در یک دهه اخیر به روشی مدرن و مدرن تولید شده است. بنابراین ، ما آن را به عنوان یک قطعه معاصر طبقه بندی می کنیم.

طراحان معاصر مانند تام دیکسون نیز در طراحی نورپردازی خود حس طراحی مدرنیستی را تکرار کرده اند. چراغ های بیت تام دیکسون ، با آویزهای فلزی خمیده خود ، حساسیت به کاردستی و ریاضت طراحی را نشان می دهند ، دقیقاً مانند آنچه که توسط طراحان مدرن زمان جشن گرفته می شد. نورپردازی تام دیکسون به عنوان طراحی مدرن طبقه بندی می شود ، اگرچه از جنبش طراحی مدرن الهام گرفته شد ، زیرا در دهه گذشته ایجاد شده است.

کیت استوکس از Coco Flip با آویز Coco که در اینجا به نمایش گذاشته شده است ، طراحی معاصر را به سطح دیگری می برد. هنر در استفاده از چوب های محلی و آلومینیوم چرخان بسیار مطابق با اخلاق طراحان دوره مدرن است. این آویزها عاری از تزئینات و طراحی فوق العاده هستند و شکل آنها ساده و زیبا است. این طراح با نبوغ فراوان شیء را ترسیم کرده است و شما می توانید تأثیر مدرنی از آنها بکشید ، اما اینها در دهه گذشته طراحی و ساخته شده اند ، بنابراین از نظر فنی به عنوان طراحی معاصر طبقه بندی می شوند.

جداول جانبی مستقیم از کتاب طراحان بزرگ مبلمان مدرن ، جدول کناری E 1027 آیلین گری نمونه ای کامل از طراحی واقعی مدرن است. تأثیر اصلی او برای این قطعه آزمایش از فولاد لوله‌ای بود که در آن زمان در باوهاوس رخ داده بود. این قطعه از نظر فنی پیشرفته است (ما در اواخر دهه 1920 تا اوایل دهه 1930 صحبت می کنیم) و کاملاً کاربردی است - می توانید صفحه شیشه ای را به هر ارتفاع دلخواه خود منتقل کنید ، و بسیار باورنکردنی و محکم است. ما هنوز هم می توانیم امروزه اصلی را خریداری کنیم ، اما به طور دقیق ، این یک طراحی مدرن است ، زیرا به اوایل قرن بیستم باز می گردد.

حضور معاصر در کنار میز گری چیزی شبیه به آنچه در اینجا نشان داده شده است. از نظر زیبایی شناختی ساده است. این فولاد لوله‌ای خمیده را در قاب پایه قرار داده و یک سطح چوبی طبیعی را در خود جای داده است. با این حال ، این باید در یک دهه گذشته طراحی و ساخته می شد ، بنابراین باید به عنوان یک قطعه معاصر طبقه بندی شود. این دارای تأثیرات مدرن است ، اما از نظر فنی ، نمی تواند به عنوان طراحی مدرن گنجانده شود.

یکی دیگر از بزرگترین معاصر مارک تاکی و مدفوع تخم مرغ است. این ممکن است گیج کننده و اشتباه باشد برای قطعه "عملکرد زیر" که عاری از هرگونه تزئینات اضافی است ، دقیقاً مانند قطعات جهان طراحی مدرن. این یک بازتاب در صنعت چوب چرخش است و مهارت و احترام زیادی را برای کاج رادیاتای خام مورد استفاده نشان می دهد. با این حال ، این طبقه به عنوان یک قطعه معاصر صرفاً طبقه بندی شده است زیرا در دهه گذشته طراحی و ساخته شده است. ما می توانیم این را یک مبلمان مدرن بنامیم (توجه داشته باشید که کوچک است) ، اما نمی توان آن را به عنوان طراحی مدرن طبقه بندی کرد ، زیرا از دوران متولد نشده است.

صندلی ها یکی از نمادترین طرح های صندلی جنبش مدرن صندلی بارسلونا است که توسط لودویگ میس وان دره روه طراحی شده است. باز هم ، فولاد لوله‌ای در اواخر دهه 1920 تأثیر زیادی در طراحی این صندلی داشت. همچنین از ویژگی های استفاده از چرم خوک (در اصل) استفاده می شود - ماده ای که دوباره خام است ، به دلیل تطبیق پذیری و قدرت طبیعی ، کاربردی است و در واقع قبلاً برای ساخت صندلی مورد استفاده قرار نمی گرفت. این قطعه ای بود که نیاز به ساخت و مونتاژ بسیار ماهر داشت. واقعه جالب: اگرچه دوران مدرن تزئینات و طراحی های پیچیده را رد کرد ، این صندلی در واقع برای خانواده سلطنتی اسپانیا طراحی شده بود ، بنابراین به تنهایی کمی متناقض است.

یکی دیگر از طراحی های مدرن صندلی Wassily توسط مارسل بروئر است که در اواخر دهه 1920 ساخته شده است. پیشرفت های فولادی لوله ای خم منجر به ایجاد چارچوب آن شد ، که از انعطاف پذیری و استحکام قاب دوچرخه Breuer در آن زمان الهام گرفته شد. هدف از ایجاد یک صندلی شفاف تر بود که فرم آن را به خطوط و هواپیماهای ابتدایی کاهش می داد. طرح اصلی بوم کشیده ای برای صندلی ، پشت و آرماتورها را در خود جای داده است که به زیبایی ظاهری صندلی افزوده شده است. نکته: راه این که بدانید صندلی اصلی واسلی یا بارسلونا پیدا کرده اید ، تمرکز روی تولید فولاد آن است. گوشه ها باید مانند یک تکه فولاد به نظر برسند - مظهر انقلاب فولادی لوله. در انتهای قاب ها هیچ جوشکاری وجود ندارد و هیچ درپوش وجود ندارد.

این فرم و عملکرد کامل را شامل می شود و تعادل کاملی بین هندسه خالص و قصد ارگونومیک ایجاد می کند. این قاب مانند بسیاری از طراحی های عالی مدرنیست ، شامل آزمایشات استیل خمیده از فولاد زمان و استحکام چرم مخفی طبیعی برای صندلی است. FACT جالب: این صندلی اولین نمونه از طراحی های Le Corbusier بود ، و یکی از موفق ترین موفقیت های دوره طراحی مدرن است.

با نگاهی به آنچه که ما به عنوان یک طراحی صندلی معاصر کلاس می کنیم ، نگاه می کنیم به صندلی وود توسط مارک نیوزون ، که در سال 1988 طراحی شده است. ساخت فنی تخته های چوب راش با بخار خمیده در شکل گیری آلفا دوتایی خمیدگی ، هنرآفرینی دوره طراحی مدرن را نیز تکرار می کند ، اما این یکی از نمادهای طراحی مدرن تر صرفاً به دلیل طراحی و ساخت آن است. بگویید اولویت شما چیست؟ آیا شما بیشتر یک مدرنیست خالص هستید یا از مدرنیست بودن طراحان معاصر خوشتان می آید؟